Prolog.

  

* Życie naprawdę jest piękne i cudowne !. Trzeba tylko odnaleźć w Sobie jakąś pasję, która pomoże Ci zapomnieć o kłopotach i dzięki której nabierzesz ochoty do życia. *

*

      Jestem Klaudia. Mieszkam a raczej mieszkałam w Warszawie. Pewnie zastanawiacie się gdzie teraz mieszkam. Jestem w drodze do Dortmundu, chciałabym tam zacząć nowe, lepsze życie. Moja przyjaciółka z czasów szkolnych  obiecała mi  w tym pomóc. Mieszka tam razem ze swoim narzeczonym. Parę dni u nich spędzę i gdy tylko znajdę pracę kupie sobie jakieś mieszkanie, na które będzie mnie stać. Może opowiem wam coś o sobie. No więc, pochodzę z Domu Dziecka. Moi rodzice zginęli w wypadku, gdy miałam zaledwie dwa lata. Jestem nieśmiała, nie mam żadnej przyjaciółki. Kiedy chcę oderwać się od świata wkładam słuchawki i słucham muzyki. W bidulu nie miałam nikogo z kim mogłam pogadać. Wszystkie dziewczyny w moim wieku trzymały się razem, ja siedziałam sama. Zawsze, ale myślę, że dzięki temu stałam się bardziej silniejsza. W mroźne dni uwielbiałam siadać na ogromnym parapecie w moim pokoju razem z gorącą czekoladą w ręku, przyglądając się ludziom, którzy szykują się do nadejścia ich ulubionych Świąt. Te święta jak i wszystkie inne spędzałam sama. Zawsze marzyłam o tym by przeżyć tą magię Bożonarodzeniowych Świąt. Przygotować te wszystkie potrawy na Wigilijny stół, kupować prezenty, ubierać choinkę. Na samą myśl o tym wszystkim, w kąciku moich oczu zbierają się łzy. Mam nadzieję, że kiedyś to wszystko się spełni. Może w Dortmundzie mi się uda ? Dowiecie się czytając moje opowiadanie.

                                             ______________________

Mam nadzieję, że prolog Wam się podoba. To moje pierwsze opowiadanie, więc proszę o szczere opinie :)
Rozdziały postaram się dodawać systematycznie w Soboty.
Nie zanudzam już.. :D Proszę o komentarze.;*
Pozdrawiam.♥